BOŞNAK SOYKIRIMI

Dünyanın en uygar dönemini yaşadığı iddia edilirken, o uygar yapıyı kuranların gerçek yüzlerini ortaya koyan bir yıkım yaşandı Saraybosna’da.

Uygar ya da modern diye anılan çağın en uzun kuşatması ile 1992-1995 yılları arasında binlerce çocuk ki; sayılarını az gösterme çabalarına karşın en az bin beş yüz olduğu inkar edilemeyen masumun çanına kıyıldı.

Anneler, babalar, dedeler, neneler, ağabeyler, ablalar, dayılar, teyzeler, amcalar, halalar gözü dönmüş canilerce katledilirken sözde uygar dünya 11.045, 11.046 diye toprağa düşen canları sayıyordu.

Dünya’da tanrılık taslayan tanrısızların, vicdan ve merhamet yoksunu işbilikçilerin, seksen sonrası tasarımlarının bir sonucu olarak yıkılan Yugoslavya’da, küçük devletçikler kurma isteği kimilerine refah, kimilerine de perişanlık olarak yansıdı.

Neredeyse tek kurşun atılmadan bağımsız oluveren, Yugoslavya’nın tüm baylıklarına konan Slovenya zengin bir işbirlikçi ülkecik olarak köşeye çekiliverdi.

Balkanları, Güney Avrupa yapma hayaliyle yüzyılın başlarında alevlenen yıkıcı çabalar, diğerlerinin payına gözyaşı, kan ve ayrılığı, Bosna’ya ise ölüm dirim mücadelesini layık gördü.

Türklersiz Balkanların mümkün olabileceğini, 1912 Balkan Bozgunu ile görenlerin, bitmeyen savaşının Saraybosna bölümü, yine batılı gözüynen, batının bakışıyla anlatılıyor.